ใช่แล้ว! ต้นไม้ทั้งหมดต้องการช่วยชายหนุ่มเพื่อนของพวกมันให้สมหวังในความรัก
นิทานชุด จากแรงบันดาลใจ เจ้าหญิงขี้อิจฉา
เช้าวันรุ่งขึ้น ฮัคนำดอกกุหลาบที่น้องสาวทำให้กลัดเข้ากับเสื้อแล้วออกไปทำงานอย่างมีความสุข ส่วนยูก็ไปเรียนหนังสือและกลับมาทำงานบ้านในตอนเย็น โดยเธอไม่เหงาอีกแล้ว เพราะทุกครั้งที่เธอมองเจ้าปุปะ เธอก็รับรู้ได้ถึงความรักที่พี่ชายมีให้และรู้สึกได้ว่าพี่ชายอยู่ใกล้ ๆ หัวใจของเธอเสมอ
นิทานชุด จากแรงบันดาลใจ เจ้าหญิงขี้อิจฉา
. ที่ไหนสักแห่งในตอนกลางคืน กระต่ายหนุ่มรีบเงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์ ซึ่งในค่ำคืนนี้ไม่มีเงาของกระต่ายสาวให้เขาเฝ้ามองอีกแล้ว กระต่ายหนุ่มรู้ตัวทันทีว่า กระต่ายสาวที่นอนพุงกลมอยู่ในแปลงผัก ก็คือกระต่ายสาวที่เขาหมายปองมาตลอดชีวิตนั่นเอง
นิทานจากดินแดนนิทาน นิทานรักของสองเรา ความปรารถนาของมังกรไฟ
กาลครั้งหนึ่ง ณ โรงเรียนกลางทุ่งดอกไม้ มีลูกสัตว์หลากหลายชนิดเล่าเรียนอยู่ในโรงเรียนแห่งนี้ ลูกสัตว์ส่วนใหญ่มีฐานะไม่สู้ดีนัก ยกเว้นก็แต่ลูกยีราฟคอยาวที่เพิ่งย้ายมาจากเมืองอื่นที่ทางบ้านมีฐานะดีกว่าใคร ๆ
เมื่อกระต่ายสาวตื่นขึ้นมา กระต่ายสาวก็ได้แต่ขอโทษที่ตัวเองอดใจชิมหัวแครอทสีส้มที่ อวบอ้วนที่สุดนี้ไม่ไหวจนกระทั่งต้องกระโดดลงมาจากดวงจันทร์ และกินหัวแครอทไปโดยไม่ได้ รับอนุญาต กระต่ายหนุ่มให้อภัยกระต่ายสาวทุกสถานและขอแต่งงานกับกระต่ายสาวทันที
นิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ เด็กน้อยกับแมลง
นิทานสั้นพร้อมข้อคิด ผู้แต่ง ลูกหมีสามตัว
อยากจะเขียนมันให้สวยงามให้เหมือนที่วาดฝันไว้ด้วยกัน
พอลูกหนูได้รับน้ำใจจากลูกยีราฟ มันก็ยิ้มแล้วกล่าวขอบคุณ จากนั้น มันก็ตักเมล็ดทานตะวันในปิ่นโตใบจิ๋วของมันแบ่งให้ลูกยีราฟบ้าง
วันหนึ่งในฤดูหนาว ชาวนาคนหนึ่งเดินมาพบงูนอนขดตัวแข็งทื่อใกล้ตาย เพราะสภาพอากาศที่หนาวเหน็บ ชาวนารู้สึกสงสารจึงอุ้มงูไว้แล้วนำกลับบ้านด้วย เมื่อมาถึงบ้าน ชาวนาก็ก่อกองไฟเพื่อให้ความอบอุ่น แต่เมื่องูได้สติก็เข้าฉกชาวนาจนถึงแก่ความตายทันที
คติสอนใจ : คนพาลย่อมไม่รู้จักบุญคุณผู้อื่น